Mówią, że Balzac, znalazłszy się raz
przed obrazem przedstawiającym zimę,
z melancholijnym widokiem szronu, chat
gdzieniegdzie i nędznych chłopów wykrzyknął:
Jakie to piękne!
Ale co oni robią w tej chacie?
O czym myślą, jakie mają zmartwienia?
Czy zbiory dobrze się udały?
Pewnie mają jakieś terminy płatności?
Niech kto chce, śmieje się z pana de Balzac.
Myślę jednak, że ten w swojej uroczej naiwności
dał dobrą lekcję krytyki. Oceniając obraz, kierować się
będę sumą idei i dumań, które pozostawi w moim umyśle.
Charles Baudelaire
maciejmaciolek 